कविता : कविताको विषय

- मातृका पोखरेल 

लेख्न मन थियो

उज्यालोको कविता,

सङ्कटकाल छ,

खतरनाक हुन्छ रे, उज्यालो,

अँध्यारोको महान्वाणी लेख्न

कलमलाई आदेश भएको बेला

अँध्यारोको विरुद्धमा लेख्ने कुरै भएन,

लेख्न मन थियो—

मूर्तिको कविता

नयाँ विषय

हाम्रो सम्पत्ति,

त्यो पनि आँट आएन

बेलुका सँगै सुतेको मान्छे

बिहानै कुकुर भएर उठ्यो

राम्रो विषय हुन्थ्यो

लेख्न बसेँ, हात काँप्यो

लेख्नै सकिएन

नजिकै थिए -

लोप हुँदै गएका गिद्ध र ब्वाँसाहरु

संविधानलाई चपाउन सक्ने दाँत बोकेर

घुरिरहेका थिए मेरो कलमसँग

आतङ्कित भयो मेरो कलम ।

कमै खतरा छ—

छेपारोको कविता लेख्न,

भयो अब धेरै भयो

कति लेख्ने ?

शक्तिहीन र निर्लज्ज छेपारोलाई

महाभारतभन्दा बढी लेखिए

उसका कविताहरु,

सडक भरिछन् लम्पसार कविताहरु

र, भनिरहेछन्,

मलाई उठाऊ—मलाई न्याय गर

कुर समयको खुट्किलोमा उभिएर

म उद्वेलित छु, र आक्रोशित छु

कस्तो मौसम हो यो ?

कसरी लेख्ने कविता ?

■

अक्षलोक, पूर्णाङ्क २७, २०६२ बैशाख