कविता : ऋषिकुटीतिर फर्केर हेर्दा

 - मातृका पोखरेल

कसले गरिरहेछ

ऋषिकुटीमा एकराते मेला लागाउने योजना

मलाई अब सबै थाहा छ

भोको वस्तीको बीचमा उभिएर

त्रासद समयको विरुद्धका खेद प्रस्तावहरूमा

म यतिबेला

हतारहतार सहिछाप गरिरहेको छु ।

विजयका उत्सवहरू

मन खुलेर मनाउन नपाउँदै

यात्रामा निस्केको समय

भरखरैमात्र

कतै माकुराको जालमा परेर

घाइते बनेको सूचना आएको छ

मा पनि यतिबेला

समय सँगसँगै घाइते भएको छु

घाइते युगलाई बोकेर

फेरि पनि हेरेको छु ऋषिकुटीलाई

नयाँनयाँ कोसेली बोकेर जानेहरूको

कसले गरिरहेछ भित्रबाट स्वागत ?

र निरन्तर भैरहेको छ तपस्वीहरूको शान्तिभङ्ग

मलाई अब सबै थाहा छ

क–कसले आयात गरिरहेका छन्

आस्थाको काँडेतारले बारेको ऋषिकुटीमा

उच्चस्तरीय मदिराका ड्युटीफ्रीका बोतलहरू

मलाई अब सबै थाहा छ

क्रोधले फुट्न लागेको टाउको बोकेर

फेरि हेर्छु आफ्नो नाङ्गो वस्तीलाई

ऋषिकुटीमा दर्शन गर्न जानेहरू

उठ्न अल्छी मानिरहेका छन्

चोखा मनहरूले

उत्साही भएर

चङ्गाझैँ उड्न नजानेको यो समय

यतिबेला म कुनै जटिल उपदेश दिन सक्दिन

सहरको कुनै भूत बङ्गलाबाट

गाउँहरूलाई आतङ्कित पार्ने गरेर

कसले बजाइरहेको छ

कर्कस साइरनहरू ?

मलाई अब सबै थाहा छ

तिनीहरूले कहाँकहाँबाट स्विच दबाइरहेका छन् ?

घिनौला औँलाहरू चलाएर

वासिङ्गटन, लन्डन वा दिल्ली

मलाई अब सबै थाहा छ

कर्कस साइरनहरू बजाएर

समयलाई त्रासद बनाउनेहरूका विरुद्धको

खेद प्रस्तावहरूमा

म यतिबेला

हतारहतार सहिछाप गरिरहेको छु ।

यो घाइते समय

इमानदार आँखाहरूसँग पनि

विश्वास हराउन सक्ने समय

कहिलेकाहीँ आफ्नै आस्थासँग पनि

भ्रम उत्पन्न हुनसक्ने समय

तर पनि हेरिरहेकै छु ऋषिकुटीलाई

फेरि त्यहाँ कसले कोट्याइरहेको छ

अत्याधुनिक सिन्काले आफ्ना दाँतहरू ?

र, थुकिरहेको छ वस्तीतिर फर्किएर

मासुका त्यान्द्राहरू

मलाई अब सबै थाहा छ

भोको बस्तीको बीचमा उभिएर

त्रासद समयका विरुद्धको

खेद प्रस्तावहरूमा

म यतिबेला

हतारहतार सहिछाप गरिरहेको छु ।

                      ०००

मधुपर्क मासिक, वर्ष– ४२, अङ्क ३, पूर्णाङ्क ४८२ , २०६६ साउन